Ο ασκητισμός στην κοιλάδα του Λούσιου

Το επιβλητικό τοπίο και το δυσπρόσιτο, απομονωμένο φαράγγι του Λούσιου προσέλκυσαν από πολύ παλιά ασκητές και αναχωρητές, οι οποίοι εγκατέστησαν τα ασκηταριά τους στις σπηλιές των απότομων γκρεμών. Στη συνέχεια κάποιοι από αυτούς έκτισαν τις μονές Τιμίου Προδρόμου, Φιλοσόφου και Καλαμίου.

Media items

Το επιβλητικό τοπίο και το δυσπρόσιτο, απομονωμένο φαράγγι του Λούσιου προσέλκυσαν από νωρίς ασκητές και αναχωρητές, οι οποίοι έφτασαν ως εδώ και εγκατέστησαν τα ασκηταριά τους στις σπηλιές των απότομων γκρεμών. 

Πρώτοι ήρθαν οι διωγμένοι από την Πάτρα μαθητές του Αγίου Ανδρέα. Τη μνήμη των πρώτων αυτών ερημιτών του Λούσιου διασώζει το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα στην αρχαία Γόρτυνα. Η ακριβής χρονολογία ανέγερσής του είναι ασαφής: κάποιοι μελετητές υποστηρίζουν τον 8ο με 9ο αιώνα και άλλοι τον 14ο.  

Οι ασκητές βρήκαν στο Λούσιο απομόνωση και ασφάλεια. Αργότερα δημιούργησαν μεγάλα κοινόβια. Για να επιβιώσουν έφτιαξαν πεζούλες στις απότομες κατηφοριές του φαραγγιού, ξεχέρσωσαν κομμάτια γης και τα καλλιέργησαν. 

Μελετητές υποστηρίζουν ότι τα ασκηταριά στην κοιλάδα του Λούσιου -εκτός από τις μεγάλες κοινοβιακές μονές- ήταν περισσότερα από 50. Έχουν εντοπισθεί λείψανα περίπου των μισών από αυτά, μεταξύ των οποίων: ο Άγιος Γεώργιος στη Γόρτυνα, η Μεταμόρφωση, ο Άγιος Ελευθέριος, η σκήτη των Ταξιαρχών, το ασκητήριο του Νεοφύτου κ.α. Από τέτοια ταπεινά ασκηταριά ξεκίνησαν οι μοναχοί και έκτισαν τις μονές  Τιμίου Προδρόμου, Φιλοσόφου και Καλαμίου.

Τοποθεσία

Βρείτε τον προορισμό στον παρακάτω διαδραστικό χάρτη.