Ο «Θησαυρός του Ατρέα»

Στις Μυκήνες θα θαυμάσετε τον μεγαλειώδη θολωτό τάφο που αποκαλείται «Θησαυρός του Ατρέα» ή «τάφος του Αγαμέμνονα». Είναι ένας λαμπρός «πρεσβευτής» του Μυκηναϊκού πολιτισμού και θεωρείται πως κατασκευάστηκε μεταξύ 1.350-1.250 π.Χ.

Media items

Στις Μυκήνες θα θαυμάσετε τον μεγαλειώδη θολωτό τάφο που αποκαλείται «Θησαυρός του Ατρέα» ή «τάφος του Αγαμέμνονα». Είναι ένας λαμπρός «πρεσβευτής» του Μυκηναϊκού πολιτισμού. Θεωρείται πως κατασκευάστηκε μεταξύ 1.350-1.250 π.Χ. για ένα από τα σημαντικά μέλη της βασιλικής οικογένειας. 

Καθώς στέκεσαι στο κέντρο του ταφικού μνημείου και αντικρύζεις την θόλο σε ύψος 13,4 μέτρων, νιώθεις δέος. Ειδικά όταν γνωρίζεις ότι πρόκειται και για ένα εξαιρετικό δείγμα μηχανικής. Η θόλος, με την τεράστια διάμετρο (14,60 μ.) κτίστηκε με λαξευμένες πέτρες ίσου ύψους. Σχηματίζουν διαδοχικά «δαχτυλίδια» με όλο και μικρότερη διάμετρο, μέχρι να συγκλίνουν εντελώς στην κορυφή. Οι 33 σειρές από τις πέτρες στέκονται στη θέση τους χάρη στη βαρύτητα, καθώς και την πίεση που ασκεί η επίχωση από πάνω τους.

Στο δάπεδο του τάφου υπήρχαν δύο λαξευμένοι λάκκοι. Δύο λίθινες βάσεις δείχνουν ότι υπήρχαν κίονες. Πιθανόν από εδώ να προέρχονται οι «ελγίνειες πλάκες» που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο, κατασκευασμένες από γύψο και διακοσμημένες με ανάγλυφους ταύρους.

Μεγαλειώδης είναι και η πρόσοψη του θολωτού τάφου. Έχει ύψος 10,50 μέτρα, και η είσοδος φθάνει τα 5,40 μέτρα. Πάνω από αυτήν υπάρχει υπέρθυρο αποτελούμενο από δύο ογκόλιθους: Ο εσωτερικός ζυγίζει 120 τόνους.  

Μετά τη μυκηναϊκή περίοδο το μνημείο δεν χρησιμοποιήθηκε πλέον ως τάφος. Ήταν ήδη λεηλατημένο και καταχωμένο εν μέρει κατά την επίσκεψη του περιηγητή Παυσανία τον 2ο  αι. μ.Χ. Το κατέγραψε ως «θησαυρό», δηλαδή θησαυροφυλάκιο, του Ατρέως, όπως το αποκαλούσαν οι κάτοικοι της περιοχής. 

(Πληροφορίες από το: odysseus.culture.gr).

Τα έθιμα της ταφής
Τα χαρακτηριστικά των τάφων (λακκοειδών, θαλαμωτών και θολωτών), καθώς και τα κτερίσματα που βρέθηκαν στο εσωτερικό τους είναι σημαντική πηγή πληροφοριών για τον πολιτισμό, τα ήθη και τις δοξασίες των μυκηναϊκών κοινωνιών.

Στους θαλαμωτούς και στους θολωτούς τάφους, ο νεκρός έμπαινε στο κέντρο, με τα κτερίσματα τριγύρω. Ήταν ξαπλωμένος, μερικές φορές με λυγισμένα τα γόνατα και ανασηκωμένο το κεφάλι. Μετά από την ταφή, οι Μυκηναίοι τελούσαν νεκρικά δείπνα, όπως δείχνουν τα θραύσματα αγγείων και τα οστά ζώων που βρέθηκαν στο χώμα. Πάνω στον τάφο ύψωναν έναν μικρό τύμβο και τοποθετούσαν την επιτύμβια στήλη. 

Τοποθεσία

Βρείτε τον προορισμό στον παρακάτω διαδραστικό χάρτη.