Το Νιόκαστρο της Πύλου

Εξαιρετικά συντηρημένο και αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την πόλη της Πύλου είναι ακόμη μια υπενθύμιση του σημαντικού ρόλου της περιοχής στη διάρκεια των αιώνων. Η περιήγηση στο εσωτερικό του Νιόκαστρου είναι πολύ ενδιαφέρουσα και προσφέρει εξαιρετική θέα στον κόλπο του Ναυαρίνου. Στους στρατώνες Μαιζώνος θα βρείτε και το πολύ ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο Πύλου.

Photos

+ 6

Εξαιρετικά συντηρημένο και αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την πόλη της Πύλου είναι ακόμη μια υπενθύμιση του σημαντικού ρόλου της περιοχής στη διάρκεια των αιώνων. 
H περιήγηση στο Νιόκαστρο μέχρι την εντυπωσιακή ακρόπολη είναι πολύ ενδιαφέρουσα και η θέα που προσφέρει προς τον κόλπο του Ναυαρίνου είναι εξαιρετική.  

Το Νεόκαστρο, ή Νέο Ναυαρίνο, όπως ονομάστηκε, κατασκευάστηκε από τους Οθωμανούς, το 1573, αφού ηττήθηκαν στη ναυμαχία  της Ναυπάκτου, με στόχο τον έλεγχο της νότιας εισόδου στον κόλπο του Ναυαρίνου και του εμπορικού θαλάσσιου δρόμου Ανατολής-Δύσης. Πήρε την ονομασία αυτή, σε αντίθεση με το Παλαιό Ναυαρίνο, ή Παλαιόκαστρο, το προγενέστερο βενετσιάνικο κάστρο το οποίο εγκαταλείφθηκε όταν το βορεινό πέρασμα στον κόλπο του Ναβαρίνου (μεταξύ Σφακτηρίας και ηπειρωτικού εδάφους) κατέστη αβαθές και απροσπέλαστο. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, εντός του νέου κάστρου κατοικούσε ο οθωμανικός πληθυσμός. 

Το Νιόκαστρο ακολούθησε την τύχη των υπόλοιπων κάστρων της περιοχής, πρωταγωνιστώντας σε γεγονότα που σφράγισαν τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας. 
Μετά το πέρασμα του Φ. Μοροζίνι από τις ελληνικές θάλασσες, για 30 χρόνια το Νιόκαστρο βρέθηκε υπό τον έλεγχο της Βενετίας. Το 1715 το ανακατέλαβαν οι Τούρκοι, κρατώντας το μέχρι το 1828 και την αποχώρηση των δυνάμεων του Ιμπραήμ πασά από την Πελοπόννησο. Μετά το 1830 κτίστηκε έξω από τα τείχη η σημερινή πόλη της Πύλου. Στο β΄ μισό του 19ου και μέχρι τα μέσα του 20ου  αι. η ακρόπολη του φρουρίου, στέγαζε τις φυλακές της Πύλου. Η τελευταία περίοδος χρήσης του ως στρατιωτικής βάσης ήταν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, που ήταν έδρα του ιταλογερμανικού στρατηγείου. 

Το φρούριο έχει έκταση περίπου 70.000 τ.μ. Κτίστηκε στην περίοδο που η ανακάλυψη της πυρίτιδας και η χρήση πυροβόλων όπλων επηρέασαν την οχυρωματική αρχιτεκτονική και οι οχυρωμένοι προμαχώνες έγιναν κύριο χαρακτηριστικό. 
Τα τείχη ήταν παχιά, για να αντέχουν στους κανονιοβολισμούς και ενισχύθηκαν με ισχυρούς προμαχώνες. Οι δύο σημαντικότεροι -ο λεγόμενος Έβδομος και ο Santa Maria- βρίσκονται στην πλευρά της θάλασσας. Αυτοί προστάτευαν την είσοδο και το λιμάνι. Στο ψηλότερο και πιο ευάλωτο σημείο του κάστρου κτίστηκε η ακρόπολη η οποία ενισχύθηκε με άνυδρη τάφρο εξωτερικά, έξι πεντάπλευρους προμαχώνες και σχεδόν εξήντα κανόνια στις επάλξεις. Εντυπωσιακό είναι το νότιο τείχος του κάστρου, η λεγόμενη Μεγάλη Βέργα, που συνδέει την ακρόπολη με τον Έβδομο προμαχώνα. Η είσοδος στο φρούριο γινόταν από την νοτιοανατολική πλευρά μέσω της επιβλητικής πύλης, της λεγόμενης Ζεματίστρας. Μέσα στο κάστρο παρέμειναν ερείπια των κατοικιών, και των δημόσιων κτιρίων, καθώς και το επιβλητικό τζαμί, το οποίο μετατράπηκε στην ορθόδοξη εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. 

Οι Στρατώνες Μαιζώνος είναι ένα πέτρινο διώροφο κτίριο με δίρριχτη στέγη που ξεχωρίζει στο φρούριο. Κτίστηκε από το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα μετά το 1828 και πήρε το όνομα του επικεφαλής στρατηγού. Εκεί στεγάζεται το πολύ αξιόλογο Αρχαιολογικό Μουσείο της Πύλου. 
Δύο χώροι στο Νιόκαστρο στεγάζουν εκθέσεις που δημιουργήθηκαν από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, παρουσιάζοντας πληροφορίες, φωτογραφικό υλικό και ευρήματα από τις έρευνες των ειδικών. 
Τη μια έκθεση θα δείτε στο κτίριο Πασά που κτίστηκε μεταξύ 17ου -18ου αι. και έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να δίνει την αίσθηση του βυθού της θάλασσας. Έχει τίτλο: «Βυθισμένα Ταξίδια, Ανθρώπινες Εξερευνήσεις: Ίχνη σημαίνοντα στις θάλασσες της Πελοποννήσου». Παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, τα ναυάγια των κιόνων και των αμφορέων που υπάρχουν κοντά στη Σαπιέντζα των Μεσσηνιακών Οινουσσών. 
Στον προμαχώνα Μακρυγιάννη βρίσκεται η δεύτερη έκθεση με τίτλο «Αρχαίες Βυθισμένες Πόλεις της νότιας Πελοποννήσου». Περιλαμβάνει πληροφορίες και εκθέματα σχετικά με την βυθισμένη πολιτεία στο Παυλοπέτρι (κοντά στην Ελαφόνησο), στην Πλύτρα και στη Μεθώνη.  
(Στοιχεία έχουμε χρησιμοποιήσει από το οdysseus.culture.gr και από το www.culture.gov.gr). 

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος
Το αναστηλωμένο μνημείο είναι εντυπωσιακό τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, καθώς συνδυάζει χαρακτηριστικά της οθωμανικής και της ορθόδοξης θρησκείας. Κτίστηκε επί σουλτάνου Μουράτ Γ΄ ως οθωμανικό τέμενος και στην ενετοκρατία (1686-1715) λειτούργησε ως καθολική εκκλησία Μετά την ίδρυση του νέου Ελληνικού κράτους έγινε χριστιανικός ναός. Το μνημείο έχει οκταγωνικό τρούλο, στηρίζεται σε τέσσερις ογκώδεις πεσσούς και περικλείεται στις τρεις πλευρές από περίβολο. Με έργα που έγιναν από τη Διεύθυνση Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Αρχαιοτήτων αναδείχθηκε η αρχική αρχιτεκτονική του μορφή και οι οικοδομικές του φάσεις. Μεταξύ άλλων έγινε αποκατάσταση του προστώου, του μιναρέ και του κωδωνοστασίου.

Ήξερες ότι

Θερινό ωράριο λειτουργίας κάστρου και μουσείων: 08.00-20.00. Χειμερινό: 8.30-15.30, Τρίτη κλειστά. Είναι προσβάσιμο για ΑμΕΑ.  

Τηλ. 27230 22955. 

Μέσα στο Νιόκαστρο οργανώνονται  πολιτιστικές εκδηλώσεις και συναυλίες.

Τοποθεσία

Βρείτε τον προορισμό στον παρακάτω διαδραστικό χάρτη.