Η Στεμνίτσα

Στους πρόποδες τους όρους Κλεινίτσα, ανάμεσα σε 4 ρεματιές, βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα παραδοσιακά χωριά της Πελοποννήσου με σπίτια κτισμένα από τους περίφημους Λαγκαδινούς μαστόρους. Φημισμένος ορεινός προορισμός εδώ και δεκαετίες, η Στεμνίτσα διαρκώς εξελίσσεται σε υποδομές και προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο.

Photos

+ 6

Στους πρόποδες τους όρους Κλεινίτσα, ανάμεσα σε 4 ρεματιές, βρίσκεται ένα από τα ωραιότερα παραδοσιακά χωριά της Πελοποννήσου με σπίτια κτισμένα από τους περίφημους Λαγκαδινούς μαστόρους. Φημισμένος ορεινός προορισμός εδώ και δεκαετίες, η Στεμνίτσα διαρκώς εξελίσσεται σε υποδομές και προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. 

Στη Στεμνίτσα περπατάς και αναπνέεις βαθιά. Βρίσκεσαι σε υψόμετρο 1100 και σε περιβάλλουν πλούσια δάση από έλατα, πλατάνια, καρυδιές, καστανιές. Ο βουνίσιος αέρας αναμιγνύεται με την ευωδία του ξύλου από τα μεγάλα τζάκια που καίνε παντού, και τις φωνές των ανθρώπων που ζωντανεύουν τα καλντερίμια. Στο διάβα σου συναντάς ωραίους πέτρινους ξενώνες, εκκλησίες, εντυπωσιακά σπίτια και κεφαλόβρυσα. Υπάρχουν ταβέρνες, καφενεία, καφέ-μπαρ, ζαχαροπλαστεία, καταστήματα που πουλούν χειροποίητα κοσμήματα και παραδοσιακά προϊόντα. 

Κτισμένος στη θέση της αρχαίας πόλης Υψούς, ο οικισμός υπήρχε από τα βυζαντινά χρόνια. Το σημερινό όνομα στα σλάβικα σημαίνει «τόπος σκιερός και δασώδης». Επί Τουρκοκρατίας η δυσπρόσιτη θέση τον προστάτευσε από τον έλεγχο των Τούρκων. Έτσι κατόρθωσε να ακμάσει ως βιοτεχνικό και εμπορικό κέντρο. 

Οι Στεμνιτσιώτες διέπρεψαν στην τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας. Τα κοσμήματά τους τα πουλούσαν ταξιδεύοντας σε «σινάφια» στα τουρκοκρατούμενα Βαλκάνια, αλλά και ακόμη μακρύτερα, ως τη Ρωσία και την Ιταλία. Δείγμα της μεγάλης και αδιάλειπτης παράδοσης του χωριού στην τέχνη αυτή είναι η λειτουργία της Σχολής Αργυροχρυσοχοΐας από τη δεκαετία του 1970. Σ’ αυτήν σπουδάζουν νέα παιδιά από όλη την Ελλάδα και διαπρέπουν (http://epas-stemn.ark.sch.gr).

Στο χωριό ξεχωρίζουν ο πύργος του Ροϊλού και το αρχοντικό του Μπουρνάζου.

Υπάρχουν αξιόλογες εκκλησίες όπως η Παναγιά Μπαφέρω του 12ου αι., οι Τρεις Ιεράρχες του 17ου αι. και η Ζωοδόχος Πηγή του 15ου αι. στην οποία συνεδρίασε για ένα διάστημα η Α’ Πελοποννησιακή Γερουσία μετά το 1821 για να πάρει αποφάσεις σχετικά με την εξέλιξη του Αγώνα. 

Τα παντοπωλεία της Στεμνίτσας έχουν τα ράφια τους γεμάτα τοπικά προϊόντα όπως τουτούμια (μικρά χυλοπιτάκια), τραχανά, χυλοπίτες, μέλι, παστέλια, γλυκά του κουταλιού και άλλα.  

ΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Ένα τριώροφο κτίριο του 18ου αιώνα (πρώην οικία Γεωργίου Χατζή) στεγάζει το ωραίο αυτό μουσείο που ίδρυσαν ο Γιάννης και η Ειρήνη Σαββοπούλου το 1986. Σκοπός του είναι να διασώσει το πλούσιο λαογραφικό υλικό της περιοχής και να ενθαρρύνει τη λαογραφική έρευνα. Είναι χωρισμένο σε τρεις θεματικές ενότητες: τα εργαστήρια, το εσωτερικό ενός παραδοσιακού σπιτιού και την έκθεση αντικειμένων. Προβάλλει, μεταξύ άλλων, τις υπόλοιπες τέχνες που άνθισαν στο χωριό εκτός από την αργυροχρυσοχοία - όπως η υφαντική, η αγιογραφία, η τέχνη του καραγκιοζοπαίκτη κ.α. Το 2022 παρέμεινε κλειστό λόγω επανέκθεσης, οπότε επικοινωνήστε με το μουσείο πριν το επισκεφθείτε. Τηλ. 27950 81252, www.stemnitsamuseum.gr.
Δείτε το μονοπάτι του menalontrail που ενώνει τη Στεμνίτσα με τη Δημητσάνα. Άλλα μονοπάτια κοντά στο χωριό θα βρείτε στο topoguide.gr 

Ήξερες ότι

Από τη Στεμνίτσα μπορείτε να πάτε με τα πόδια στο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής με το πολύ όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο, έργο του 1805 και αγιογραφίες που χρονολογούνται στον 16ο αι. Εκεί συνεδρίαζε η Α’ Πελοποννησιακή Γερουσία από το 1443.

Τοποθεσία

Βρείτε τον προορισμό στον παρακάτω διαδραστικό χάρτη.